Jak pisałam w bocznej kolumnie zakładki Blog, pochodzę z Lęborka, a do Gdańska przyjechałam na studia w 2009 roku i już osiadłam (sprawdź dlaczego). Po tych kilku latach wierzę głęboko, że to miasto jest moim miejscem na Ziemi. I tu toczy się aktualnie zdecydowana większość mojego życia, choć jego prawie dwie trzecie spędziłam jednak w Lęborku. Nie wydaje mi się, bym miała tam jeszcze wrócić na stałe, wpadam raczej w odwiedziny.
Gdy jednak zwiedziłam Gdańsk, Sopot i Gdynię, uznałam, że to trochę wstyd, tak pominąć swoje rodzinne miasto. Skoro nie planuję spędzać tam swojej przyszłości, postanowiłam cofnąć się w przeszłość. Stworzyć projekt przebiegający przez trzy płaszczyzny czasowe – poznać ciekawostki historyczne, odbyć podróż sentymentalną szlakiem własnych wspomnień i przyjrzeć się współczesnemu obrazowi miasta. Przeczytałam nawet lęborską „Biblię” czyli opasłe na kilkaset stron tomiszcze Dzieje Lęborka. Nawet robiłam notatki! 😉
Wreszcie jednak zabrałam się za część terenową projektu. Wzięłam tydzień urlopu, wykorzystałam okres wielkanocny i zebrałam materiał w rekordowym tempie. Niezmiernie ciekawie było spojrzeć na pozornie znane przestrzenie świeżym okiem, nauczyć się nowych rzeczy o własnym mieście, a nawet zauważyć, ile rzeczy postrzegałam jako dziecko zupełnie inaczej.
Jak to przebiegało w praktyce? Na pewno o tym napiszę!
A pełną listę zrealizowanych i trwających projektów można znaleźć tutaj.